Mae fy mheintiadau’n esblygu o deimlad y byddaf yn ei gael gan yr hyn o’m cwmpas a’r emosiwn o’r hyn rwy’n ei weld.

Mae fy nghariad ac angerdd at liw yn fy helpu i uno, nid yr hyn sydd bob amser yn amlwg, ond eisiau iddynt lifo’n naturiol, gan greu cyfosodiad rhwng y gwirioneddol a’r stori empathig - mae adrodd stori a symbolaeth yn ymddangos fel grym greddfol naturiol ar gyfer creu'r anghyffredin a’r annisgwyl.

Weithiau, mae fy marddoniaeth yn datgelu lluniau a straeon, sy’n troi yn lliw a ffurf. Rwy’n dotio ar y lledrith, y cyfriniol a’r chwedlonol. Rwy’n paentio’r lluniau yn fy meddwl a’r ardaloedd lle rwy’n byw - gan ddefnyddio’r golau, lliw a phatrymau sydd ynghlwm â nhw.

Mae canfas yn fyd o fewn byd, ac rwy’n paentio’r byd y tu mewn i mi.